چندین ماهه ک کلنجار میرم و با خودم فکر میکنم
ولی میخام الان به‌خودم بگم، اون آدمی نیست که من فکر میکردم باشه.
نه اینکه ازش بت ساخته باشم نه،
من فقط اشتباه شناختمش
و تو این چند ماه انگار ک به خودم بگم نه، من اشتباه میکنم،
ولی در نهایت اینکه، نه، من درست میگم
من اشتباه شناختمش، و اینم از ناکامل بودن و ناقص بودن این رابطه بود، نه مشکل فهم و درک من، این اون کسی نیست که تورو راضی کنه از همه جنبه ها، خوبه که بت نساختی و خوبه که پذیرفتی شناختت اشتباه بوده
میخام اینجا بمونه،
میخام اینجا بمونه که یادم نره، که دیگه خودمو گول نزنم، که یه موقع یه روزی چشمامو رو واقعیت نبندم و تصمیمات از سر احساس نگیرم که بعدن بخوام تاوان سنگینشون بدم
میخام فراموش نکنم که، مریم این آدمو تو اشتباه شناختی، مقصر هم نبودی، رابطه ی اینجوری به شناخت درستی هم نمیرسه، فقط همین
