لباس

تمام لباسهایی که تو این یکماه پوشیده و اویزون کرده به جالباسی جمع میکنم
میندازم رو تخت و لباسای خودمو
میرم روی تخت می ایستم
در کمد رو باز میکنم
جالباسی های خالی رو میارم روی تخت و دونه دونه لباسها و شلوارها رو بهش آویزون میکنم
دونه دونه و با دقت
اون بلوز زرد که بهم گفت چون تو زرد دوست داری خریدم
اون لباس آستین کوتاهی که از آمادای براش خریدم و همون موقع برای نشون دادن خوشحالیش پوشید
اون کت سورمه ای رو که ب سلیقه ی من خرید
اون اورکت ک مامانم سال اول عروسی براش خرید و خیلی دوسش داشت و منم خیلی دوست داشتم وقتی میپوشید
اون شلوار کتان زرشکی که گفت چون من شلوار زرشکی دوس داشتم خریده
اون شلوار سورمه ای و اون شلوار جین رو که همه رو بخاطر اینکه من خوشم میامد خرید
دقت بی نهایتش در انتخاب لباس که لباسی رو بخره که من حتما خوشم بیاد
بی نقص عه بی نقص
تمام لباس هایی که برازندشه 
که هروقت تو یه جمع میهمانی میپوشه بدون شک از همه مردهای اون جمع سرتره
و دیشب که صورتمو گرفت و نگام کرد گفت مریم دوستت دارم

تنها لباسی که دارد و برازنده اش نیست
منم
............................

افتاده ام از چشم تو ویران ویرانم
دستی نمی آید چرا دیگر به تسکینم
من شبیه کوه برفی سرد و سنگینم

ببین مرا
چگونه زیر بار غصه خم شدم
نشسته ام به این امید میان بغض و گریه ها ببینمت
........................................
دوراهی های زندگی تمامی ندارد مریم جان

دلم میخواهد بعضی شب ها خودم را در آغوش خودم بکشم
چیزی در گلویم بالا و پایین میرود وول میخورد
هر روز در تمام حوادث روزمره انواع مختلفی از زندگی ام رو تصور میکنم اینکه اگر الان اینجا نبودم اگر اینجور نبود اونجور نبود
دقیقا مثل همان ایده ی جهان های موازی
اینکه من در این جهان فیزیک میخانم و دخترکی دارم
شاید در جهانی دیگر همین مریم ک خودم باشم سیکل داشته باشم و 3 تا بچه قد و نیم قد
مرتب در جهان های موازی انواع دیگری از زندگی خودم را میبینم

نمیدانم این راه به کجا راه دارد
فقط ضعیفم همین
نه توانایی تغیر راه دارم نه قدرت ساختن راه. مثل ماشینی با دنده خلاص حرکت میکنم

توی ماشین در حال رانندگی آروم زیرلب آواز میخونه میدونه آواز خوندنشو دوست دارم

خواب فرار میکند از چشمانم
نگاهش میکنم با تمام جزئیات صورتش بدنش ابروهاش چشماش که همان چشمان دخترک است
لب هاش موهاش که تارهای سفیدش زیاد شده پوستش که چروکیده تر از قبل شده
میرم نزدیکتر پاهامو میندازم دور پاهاش
چشماش بسته است و خوابه
دستش رو میاره جلو و کورمال کورمال روی تخت دنبالم میگرده
پیدام میکنه
میکشونتم سمت خودش
میبوسه
دوباره به خواب میره

این چه زندگی ایه آخه
کی میفهمه چی زندگی ایه کی
وقتی هرشب به سختی به خواب میروی.......

زنهایی که رژلب قرمز قرمز میزنند
غمگین ترین زنان اند

اجاره

بچه که بودم زیر و بم برنامه های روانشناسی تی وی رو از بر بودم و میدیدم. و یکی از اهدافم این بود که یه روانشناس بشم

به برنامه های تی وی زنگ میدزم و سوالات مختلف میپرسیدم از کارشناس برنامه و با یک رادیو ضبظ قرمز هم برنامه های روانشناسی را ویس ها رو ضبط میکردم. یعنی میگفتم من یا یک روانشناس خواهم شد یا یک فیزیکدان. بعدها فکر کردم که هرکدوم رو برای چی دوست دارم دیدم (فیزیک چرا دوست دارم بماند برای بعد) روانشناسی رو دوست دارم چون علاقه شدیدی به شناخت روان آدمها بررسی رفتارشون داشتم. و فکر میکردم زندگی روانشناس ها همیشه گل و بلبله و هیچ وقت هیچ مشکلی ندارند چون خودشون و آدمهای اطرافشون رو میشناسند. میدونند چه جور با هرکس حرف بزنند و هر وقع چه کار مناسبی انجام بدهند؛ و فکر کردم خب اینا رو من کتاب هم بخونم میتونم به دانشش دست پیدا کنم و الزاما نباید که روانشناس بشم. و این شد که رفتم فیزیک. چون فیزیک رو نمیتونستم خودم سرخود بشینم بخونم مثل کتب روانشناسی

چی میخواستم بگم چی شد

خلاصه اینکه برنامه های روانشناسی اون زمان و حرف کارشناسان برای من وحی منزل بود. یه بار یکی گفت یه دفتر بردارید یه اسمی براش بزارید و توش از تجربه هاتون بنویسید، خاطره نه ها؛ تجربه ها

منم ک فکر میکردم یه عالمه تجربه قراره داشته باشم برا همین یه دفتر صد برگ برداشتم و یه جلد خیلی قشنگ و محکم و تاریخ زدم و شروع میکردم به نوشتن تجربه ها. اسمش هم گذاشته بودم "روزگار من"

ولی از اون دفتر صد برگی تعداد خیلی زیادی از برگ هاش هنوز خالیه؛ هنوز تمیز و با همون جلد قشنگ و محکمش اما برگه های خالیه زیادی داره

شاید واسه اینکه مهمترین تجربه های زندگی آدمی قابل نوشتن رو کاغذ نباشه؛ یا حتی اگر قابل نوشتن باشه به درد کسی نمیخوره، یا فقط ب درد خود آدم میخوره که آدم تجربه های مهم زندگیش هیچ وقت یادش نمیره و نیازی دیگه به نوشتنش نیست

فکر میکنم چقدر تجربه مهم در زندگی داشتم که ننوشتمشان. خیلی هم نیست البته کمیت نداره ولی کیفیتش عجیب بالاست.

شاید یکی از نقطه مشترک های خیلی از تجربه های من این اعتماد کردن به دیگران باشه. اینکه من به همه اعتماد میکنم مگر اینکه خلافش ثابت بشه.

اعتمادم به اون راننده ماشین که 200 تومن پول بی زبون بهش قرض دادم و بعدش منجر شد به شکایت و دادسرا و ....

اعتمادم به اون پیج خرید اینترنتی از اینستاگرام که منجر شد به شکایتم به پلیس فتا

اون خرید تلفنی ساعت مشاوره که منجر شد به کلی داد بیداد کردن پشت تلفن تا پولمو دادن

اعتماد به اون خانواده که رفتم به پسرشون درس دادم

اعتماد بی حد و حسابم و با چشمان کاملا بسته به درست بودن تمام کارها و رفتارهای حامد

و........

اینا همش تجربه است دیگه تجربه های مهمی که فکر میکنم هرکس کم و بیش تو زندگیش داره و قیمتی هم بابتش پرداخت میکنه، وقت، هزینه، اعصاب، آرامش و.....

و تجربه ای که امشب اشک منو درآورد و تمام خوشی روزم رو گرفت، آرامشم رو گرفت هزینه بر بود. و دختر کوچولویی که اومد نشست روی پام و بغلم کرد و بوسیدم و گفت: با من حرف بزن مریم غصه نخور میریم باهم خودمون پولمونو ازش میگیریم و میزنم یکی تو صورتش تا بمیره که پول تورو نمیده

بار اول که بحثمون شد سر اینکه آقا یادش نبود اجاره رو دادیم و گرفته و از اون ب بعد دیگه هربار فقط ب کارتش ریختم باید میدونستم که اذیتم میکنه

وقتی بهش گفتم دیگه اینجا نمیمونم و دنبال خونه میگردم گفت باشه . همین هیچی دیگه نگفت

نگفت تا اخر ماه کرایه ات رو کامل میگیرم حتی اگر بری

نگفت پولت رو با یک ماه تاخیر میدم

نگفت اجاره روزهایی که خونه خالی بود هم ازت میگیرم

نگفت و من فکر میکردم همه چیز خوبه. فکر کردم چرا با دعوا چرا با داد خب کوتاه میام مدتی تا پول بیاد دستشون و پولم رو بدن، انقدر عجله نکنم اینا هم حق دارن دنبال مستاجر میگردن و فلان.

اشتباه اول: خونه رو کامل خالی کردم درحالیکه هنوز هیچ پولی بهم نداده بودند. 10 اسفند

بعدش با چندین بار زنگ و پیام 5 تومن رو بعد از ده روز دادند. 20 اسفند

اشتباه دوم: ده روز صبر کردم و اصراری کردم برای گرفتن پولم فقط دو یا سه بار زنگ زدم و با احترام تمام صحبت کردم و ده روز وقت دادم

گفتند 1 تومن باقی مانده را ده روز دیگر یعنی اول عید میدهند.

اشتباه سوم: قبول کردم

نباید قبول میکردم درحالیکه خانه را خالی کردم باید سماجت میکردم که خانه را خالی کردم هر حساب و کتابی هست تا قبل از عید انجام دهیم ده روز هم که قبلا صبر کردم

عید شد . ده روز گذشت

اشتباه چهارم: همان روزی که قرار گذاشتیم زنگ نزدم و پیگیری نکردم گذاشتم ده روزی گذشت

زنگ زدم تبریک عید و احوالپرسی و سلام برسانید و کی می آیید و موکول شدم به: فعلا صبر کن تا بیاییم

از این "فعلا صبر کن" ترسیدم. و هر دو سه روز تماس میگرفتم که آیا آمدید؟؟؟ و پاسخ: نه صبر کن تا بیاییم

و امروز دیدم که خیلی صبر کردم. شد 23 فروردین . 40 روز میشود که خانه را تحویل داده ام

زنگ زدم گفتم ای بابا حداقل قسمتی از پولم را بدهید. پوزخندی زد پشت تلفن که نمیشود صبر کن

صبر نکردم

دعوا کردم داد زدم که چی میگی بابا 45 روز اجاره اضافه بدم واسه چی آخه

و نفهمید و نفهمید و نفهمید. و عصبانی بودم با عصبانیت حرف زدم گفتم اصلن من میتونم برم ازت شکایت کنم

تق

گوشی را قطع کرد

زنگ زدم پسرش . زنگ زنگ زنگ پشت سرهم 7 بار یکسره زنگ زدم تا بلاخره جواب داد

گفتم بابات چی میگه

گفت خونه خالی بوده بدموقع رفتی

گفتم ای بابا خودتون گفتید برو من ک نمیخواستم. شما یهو 50 درصد کردید رو اجاره. حالا من شدم مقصر. گفتم فکر کردید زن تنها دیدید میتونید سرش کلاه بزارید. ولی اگر یه هزارتومنی به ناحق از من بخورید حلال نمیکنم و راضی نیستم و از گلوتون پایین نمیره

گفت نزن این حرفو ما این جور نیستیم و فلان

جواب نهایی: صبر کن بیاییم تهران حساب کتاب ها رو میکنیم

من دیگه از اینجا به بعد اشتباه نمیکنم. اصلن دیگه چکار میتونم بکنم. انقدر اشتباه کردم که جایی نمونده دیگه برای اشتباه

همین فردا صبح میرم بنگاه همون بنگاهی که قرارداد اولیه رو درش نوشتیم همون نزدیک خونه. براش همه چیزو تعریف میکنم و میگم خودش زنگ بزنه و بگه که بس کنن دیگه و تشریف عنشون رو بیارن منزل

 

باید بنویسم در همان دفتر "روزگار من" که:

هر حساب و کتاب مالی باید با سند و مدرک انجام بشه یا امضا گرفته بشه یا ضمن انتقال غیرنقدی علتش ذکر بشه همراه با تاریخ یادداشت بشه

در قرار دادهای مالی تاریخ اهمیت بسزایی دارد از قبیل این موضوع در تاریخ مشخصی قید بشود که منزل تخلیه و تمام حساب ها انجام شود و همان تاریخ پول هم برگرداننده شود. صبر و این چیزها کاریست بس عبث

وقت دادنی نیست. پایان یک معامله به معنای کامل باید پایان باشد، وقت دادن برای تسویه و اینها باد هواست. تمام و تمام و تمام

 

من اشتباه کردم و تاوانش رو دادم و ضرر کردم، پولم رفت، زمانم رفت، اعصابم رفت آرامشم رفت

ولی دوست دارم کمی هم به خودم حق بدم، بگم مریم اشکال نداره تو مگه چندبار خونه استیجاری عوض کردی که قوانین اجاره رو بدونی و خبر داشته باشی، مریم تو مگر چندبار قرارداد مالی نوشتی و امضا کردی که بدونی چجوری باید جلوی کلاهبرداری رو گرفت

آره بزار اشتباهاتت تجربه ای بشه بس ارزشمند برای باقی حوادث این چنینی. از خودت ناراحت نباش و کمی به خودت حق بده بانو، مردم میلیون میلیون ضرر میکن. تازه تو ضرر آنچنانی نکردی، طبق محاسبه من نهایتش 500 تومن

خب آره حق داری ناراحت باشی زیاده ولی بهش فکر نکن و از اینجا به بعدش رو درست برو جلو. از اینجا به بعد رو اشتباه نکن

2 صفحه آ4 شد این نوشته هام

 

بعدا نوشت: خخخخخخخخ نوشتن اینا باعث شده که حالا دونه دونه دارم یاد اتفاقات و تجربه های ناخوشایند زندگیم می افتم که هرجا چکار میتونستم بکنم که اتفاق بهتری رقم بخوره ولی نهایت ضرر رو کردم و چه آسیب هایی که بهم رسید.....

صبح نوشت: همش دیشب کابوس دیدم :(

خوشی خوبی

دیشب رفتیم مهمونی شام دعوت بودیم. علی خیلی کمک کرد. اخر مهمونی بود ک زندایی ام صدام کرد. همون زن دایی ای ک شوهرش واسه ی انگشتر 3 روز باهاش قهر بود. بهم گفت مریم چقدر شوهرت خوبه چقدر انسان شریفیه و کلی تعریف دیگه. (تمام افراد فامیل ازش تعریف میکنن) گفتم ممنون و ازش دور شدم. و ب این فکر میکردم ک چقدر وقته خوشی های کوچک عمیقم رو ننوشتم. و ب کلمه کلمه ی این عبارت فکر میکنم
خوشی
کوچک
عمیق
باید ی تغیراتی توش داد
"خوبی های کوچک عمیق"
خوبیه. خوشی نیست برام حالا ادم بدی ام نمک نشناسم قدرنشناسم خوشی زده زیر دلم و.... نمیدونم. فقط حسم رو میگم بدون تغییر. ولی نمیتونم  خودمو سرزنش کنم ک چرا اینها و این خوبی ها سبب خوشیم نمیشند. چون خوشی ی حس درونیه ک نمیشه ب زور بوجودش آورد. خودش سرزده میاد و میره...

ولی بهتره از همین خوبی ها هم بنویسم

1- از این بنویسم که حتی وقتی دیر وقت میرم میخابم میگیرتم توی بغلش 

2- بنویسم که هر روز صبح صبحانه درست میکنه و برا من آماده میزاره

3- از خواب ک بیدار میشه منو بغل میکنه و میبوسه حتی اگر خواب باشم

4- تو این 13 روزه از سال جدید دوبار غذا درست کرده و بهم ایراد نگرفته که چرا غذا درست نکردم

نوشته شده در جمعه گذشته 9 فروردین

بیانات دخترک

دخترک رویای پرواز داره
همش میگه میخام پرواز کنم برم تو آسمون بالا برم
دیروز اومده با صدای ناراحت و بغضی ک اجبارا میده تو صداش و قیافه ی ناراحت مظلوم میگه: دارم به علاقه مندی هام فکر میکنم
میگم علاقه مندی هات؟؟ یعنی چی
میگه: یعنی یاد اون روزی افتادم ک دستم در رفت و خیلی درد میگرفت😢😢؛ یاد اون روزی افتادم ک ساعت از بالای شومینه افتاد پایین خورد تو سرم😢😢
بعد همینجوری قیافه اش مظلومه
میگم آها اینا یعنی علاقه مندی هات میگه آره و منتظره بغلش کنم و ببوسمش😀😁

دو روز پیش بهش میگم تو تا حالا پینس پسرا رو دیدی
میگه نههههه
میگم میدونی فرق داره با تو
میگه یعنی مثل من شکل قلب خوشگل نیست
من:😂😂
پرس و جو کردم کی اینجوری بهش گفته. هیچ کس نگفته بود خودش ب این نتیجه رسیده مال خودش قلبیه
اخرشم گفت ی بار ی خرده مال آراد رو تو مهدکودک دیده دایره ایه😂 ولی مهبل من خوشگل شبیه قلبه😐😆😅

امروز رفتیم بیرون افتادیم تو خیابونهای مسکن مهر. دخترک یهو گفت اااا مامان کجا میریم

- میریم بیرون گردش

- میشه بریم .... (اسم منطقه) بریم خونه مون جارو کنیم و توش زندگی کنیم و بعدش بریم بیرون

ما دقیقا یکسال و دوماه پیش اون خونه مسکن مهر رو فروختیم. و فقط یکبار همون موقع با دخترک رفتیم اون خونه رو جارو کردیم ک بفروشیم و دخترک حتی اسم اون منطقه یادش بود و دقیقا به همون منطقه ک رسیدیم گفت و من جدا بهت زده شدم

دیشب هم قبل خواب گفت برقصم. گفتم پس بزار ازت فیلم بگیرم گفت نههه نگیر. گفتم اگر فیلم بزاری بگیرم میفرستم برا آراد ببینه ها. و قبول کرد

امروز میگفت فرستادی آراد رقصمو ببینه😃😂😄

از بیانات دخترک

امروز چادرمو نمیده نماز بخونم. بهش میگم بده عزیزم بعدش بازی میکنیم باهم

میگه نه نمیدم نمازت قضا میشه دیر میشه خب باشه بعدش گرسنه مون میشه غذا میخوریم دیگههه😂😂

شبا موقع خواب گیر میده که مامان بابا فرار از زندان میزاری، آخه من اون پسره که مایکله دوسش دارم😐😍😚

منم دوست دارم مایکل😄😊😍

ساعت

وقتی یهو نگاه ب ساعت میکنی یا تعجب میبینی یک و نیم شبه
یهو یادت میاد ک عهه ساعتا امشب ی ساعت اومد جلو
بعد فکر میکنی که 1مهر خیلی بهتره ساعتا میره عقب و 1مهر دوتا 0000 داره؛ و یکساعت بیشتر داره میشه بیشتر حرف زد

به وقت شام

وقتی با یه حال بد میشینی برا بار دوم به وقت شام رو با دقت تمام نگاه میکنی؛ اسمش میشه نامناسب ترین عملی که تو این اوضاع انجام میشه

دخترک

دست میبرم ب نوشتن 

جملات را مرور میکنم ک مبادا چیزی از قلم نیفتد. دوست دارم بنویسم که در سال جدید چ میخواهم ؛؛ جملات پی در پی را میپرورانم. در نهایت هیچی چیزی نمینویسم شاید بشود زندگی را ساده تر بگیرم. راحت تر خو بگیرم. شاید نوشتن و تکرار کردن مرا بیشتر اسیر دلمشغولی هایم و خواسته هایم کند شاید......... حتی جملاتی که اکنون مینویسم باز پاک میکنم. پس نمینویسم از خودم. از تو مینویسم:

کوچولوی من
چند ساعتی از سال جدید میگذرد که دارم برایت مینویسم
چقدر هرسال بزرگتر میشوی و روز ب روز از شنیدن حرفهایت متعجب میشوم
همین 3 ماه پیش بود که دستت رو گرفته بودیم و میپریدی توی خیابون انقدر تکون خوردی و پریدی ک دستت در رفت. اون شب تا صبح درست نخوابیدی و همش گریه میکردی. اما اون شب خوش گذروندی و ب نظرم ارزشش رو داشت. اون هیجان پریدنت. ارزش تجربه کردن رو داشت در مقابل دردی ک کشیدی. چون خوش گذرونده بودی
همین دو هفته بود که رفتیم آمادای و هوا سرد بود و برف بود و بازی کردیم. و تو سرماخوردی و دارو مصرف کردی. اما ب نظرم ارزشش رو داشت چون خوش گذرونده بودی
همین چند روز پیش بود که کف آشپزخانه رو با آرد یکی کردی چون میخواستی کیک درست کنی و ب نظرم ارزش دوساعت تایم منو برای شستن اشپزخانه داشت. چون خوش گذرونده بودی
شیرینی درست کردی با ارد و پودر قند و اب در کف اشپزخانه روی سرامیک و ب من اصرار کردی دوتا قاشق از معجونت بخورم و میگفتی بخور دلتو آروم میکنه. اگر مریض بشی با میکروبهای بدنت میجنگه و مقالبه میکنه(حرفای خودمو وقتی مریض میشی بهت میگم  خودم میزدی) و کلی از دستت خندیدم و قاشق های کیکت رو خوردم بعدش یواشکی تف کردم. و تو کلی کیف کردی ک شیرینتو خوردم

خوش گذروندن ها یه موقع هایی ی بهایی داره؛ با این وجود بازم خوش بگذرون چون یکبار بیشتر زندگی نمیکنی و امروز رو یکبار بیشتر تجربه نمیکنی پس برای لذت بردن از تجربه های تازه نترس . ارتش تک نفره ی قدرتمندی باش که همیشه چشمانت بدرخشد. امیدوارم دوستان خوبی داشته باشی در کنارت دوستانی که با پیروزی هایت شاد شوند و در سختی ها یاری ات دهند
زندگی همیشه شگفت زده ات خواهد کرد 
..................................

دارم حیاطو میشورم میای نگاه میکنی چند بار بهم سر میزنی اخر شاید دلت میسوزه با ناراحتی میگی مامااان ، علی بهت گفته حیاط رو بشوری؟؟
(لحنت جوری بود ک اگر میگفتم اره بعید نبود بری باباتو بزنی😂😂)
گفتم نه عزیزم
گفتی کی گفته پس بهت
گفتم هیچ کس خودم میخام تمیز کنم
ی کمی فکر کردی و گفتی خب پس ب علی بگو بیاد بشوره تمیز کنه
و ما کلی خندیدیم از حرفت
خیلی ب بابات توصیه میکنی که کاراشو بکنه و لباساشو جمع کنه و میخای من کار نکنم