روزگار نوشت

میرم تو حمام

چرا هیچ راهی پیدا نمیکنم

همش یه غم بزرگی میاد تو‌ دلم و‌ بیرون نمیره

ای غم از چه آمده ای؟ این آمدنت بهر چیست؟ به کجا میروی؟

چِمه آخه؟ 

نمیدونم، فهمیدی به ما هم بگو

دوست دارم برم به یه سیاره دیگه تنهای تنها

غم های بی دلیل رو‌که رو دل آدم مثل ی وزنه ی ۱۰۰ کیلویی سنگینی میکنه، شاید دلیلشو‌ ندونیم و نفهمیم

اما مطمینن بی دلیل نیست

آی دنیا ،‌خیلی چیزا ب ما بدهکاری

۷ سال دیگه میشم یه زن چهل‌ساله، حتی فکرشم ترسناکه