روزگار نوشت

کلاس زبان بحث ریسک
معلم پرسید اهل ریسک هستی
گفتم نه ، من خیلی احتیاط کار هستم و ب همه جنبه های یک کار فکر میکنم اگر درصد ریسکش خیلی پایین باشه انجام میدم و‌ در غیر این صورت نه
تو راه خونه بازهم ب این سوال فکر میکنم آیا من آدمی هستم ک ریسک نمیکنم؟
آیا آدمی ک ریسک نمیکنه تو جنگل‌ سکس میکنه؟
آیا دنبال تجربه های جدیده؟
یه عالمه چیز دیگه میاد جلوی ذهنم جنگل، دانشگاه تهران، آمادی رفتن و...
واقعن خود آمادای رفتن و ی زندگی مستقل تشکیل دادن ریسک خیلی بزرگی بود خیلی
حالا حواشیش ب کنار
من شاید ترسو باشم ک هستم اما انگار اهل ریسک هم هستم. درحالیکه جالبه ک همچین فکری در مورد خودم نمیکردم
یادم میاد ک چند روز پیش خواهری همینو گفت بهم، گفت تو ریسک نمیکنی اما یهو ریسکای گنده ای میکنی، مثل قضیه مهاجرت، فکر نمیکردم اهلش باشی، اهل این ریسک بزرگ ، ریسک ب قیمت تمام زندگی، بزرگترین ریسک زندگیتو داری میکنی

انگار راست میگه، همین تصمیم برای مهاجرت خودش‌ یکی از بزرگترین ریسک هاست

در حالیکه همیشه فکر میکردم آدم ریسک کننده ای نیستم، اما انگار اینجورام نیست
شاید هم این ب خاطر دیدگاه اطرافیان بود، اطرافیان دیده بودن من تو کارهام همیشه محتاط عمل میکنن کارهای عادی مثل درست کردن آتیش یا از کوه بالا رفتن یا شنا کردن تو‌ دریا یا حرکات خطرناک انجام دادن
این مدل کارا
و همیشه بهم میگن تو آدم محتاطی هستی اهل ریسک نیستی
و انگار این همیشه تو ذهنم نقش بسته بود،  اما مثل اینکه تا حالا اشتباه درمورد خودم فکر میکردم، انگار اهل ریسکای بزرگم