روزگار نوشت

این دختر همیشه از تو دفاع کرد ای بی لیاقت قدرنشناس برو‌بمیر

این دختر با قد کوچیکش همیشه مراقب تو بود حتی مراقب نگاه های غمین یا شادت همیشه ازت دفاع میکرد در مقابل همه به خاطر تو با بقیه در میفتاد میگفت ماماااااااانمهههه ماماااانمه 

و تو خاک بر سر از اتاق دندونپزشکی کردنت بیرون و توی خر مثل ی بی عرضه به حرفشون گوش دادی و دخترک رو‌تو اون لحظات تنها گذاشتی

دخترک بغض داشت و‌اشک میریخت صداش میامد از تو اتاق و من پشت در اتاق گریه میکردم و نمیذاشتن برم تو خاک بر سر احمقشون کنن 

بعد ک اومد بیرون میگفت مامان هر صدای دری میشنیدم فکر میکردم تویی هر صدای پایی ب در نزدیک میشد فکر میکردم تویی تو مامان بدی هستی چرا پیشم نموندی

اره من یه مامان بد اشغال بی عرضه ام چون جرئت شکایت کزدن نداشتم جرئت نداشتم ازت دفاع کنم درحالیکه تو با کوچولوییت همیشه از من دفاع میکنی

خودمو نمیبخشم

تو اصن لایق مادر بودن نبودی بی عرضه تو اخه از خودت نمیتونی دفاع کنی بعد چجور از دیگری میخای دفاع کنی تو ،یه تو سری خور بدبختی

بیچاره این بچه ای ک مامانش تویی ، تویی ک باید مث کوه پشتش باشی باید حامیش باشی ازش دفاع کنی به همین راحتی تنهاش میزاری

خاک بر سرت مریم خاک بر سر بی عرضه ات تو هیچی نیستی هیچی نیستی خاک بر سرت بدبخت بی عرضه بمیر زودتر