My parents think I'm fine.
My friends think I'm fine.
Some days even I think I'm fine.
But I'm not. I'm not fine at all. And I don't know how much longer will I be able to pretend.
مامان و بابام فکر میکنن که من حالم خوبه.
رفیقام فکر میکنن که من حالم خوبه.
یه روزایی حتی خودمم فکر میکنم که حالم خوبه.
ولی خوب نیستم. اصلاً خوب نیستم.
و نمیدونم تا چقدر دیگه میتونم توانایی تظاهر کردن رو داشته باشم :)