اولین

اولین شب تنهایی .....

خنده

چند روزی خندیدم... و ...

اولین بار

اولین هفته هست که هست

جمعه اومدیم همدان

امروز زلزله اومد یعنی دیروز 1شنبه

شاید میخواست ....

فکر میکنم به اومدن زلزله

به موندن زیر آوار این روزها ...

به اینکه آیا برای مستحکم سازی بنای زندگی آیا واقعا باید زلزله بیاد تا آدم به خودش بیاد....

غزل من

 

وصال او ز عمر جاودان به	خداوندا مرا آن ده که آن به
به شمشیرم زد و با کس نگفتم	که راز دوست از دشمن نهان به
به داغ بندگی مردن بر این در	به جان او که از ملک جهان به
خدا را از طبیب من بپرسید	که آخر کی شود این ناتوان به
گلی کان پایمال سرو ما گشت	بود خاکش ز خون ارغوان به
به خلدم دعوت ای زاهد مفرما	که این سیب زنخ زان بوستان به
دلا دایم گدای کوی او باش	به حکم آن که دولت جاودان به
جوانا سر متاب از پند پیران	که رای پیر از بخت جوان به
شبی می‌گفت چشم کس ندیده‌ست	ز مروارید گوشم در جهان به
اگر چه زنده رود آب حیات است	ولی شیراز ما از اصفهان به
سخن اندر دهان دوست شکر	ولیکن گفته حافظ از آن به

 

دوست عزیزم امسال خیلی یهویی عجیب یادش بود و برا غزل فرستاد

ممنونم ازش

تو

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

زود

این روزها صبح ها زودتر از هروقت دیگری بیدار میشوم

حتی زودتر از گنجشک ها 

این فکر سردرگم خواب ندارد...

خدا نکند ک زود دیر شود...